"Intersectio linguae diversitatis et iustitiae legalis"
한어Русский языкEnglishFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina
Ex prospectu linguistico, exsistentia multilingualismi modos communicationis humanae locupletavit. Linguae variae proprias culturas singulares portant, rationes et bona cogitans. Sed in ambitu communicationis multilingualis, intellectus errores et claustra communicationis, etiam possunt occurrere. In hoc casu, quomodo certa notitiarum tradenda transmissio magni momenti facta sit.
Iudices in ambitu iuris extulerunt legem vinci non posse ob personales affectiones, quae principium reperit aequitatis et obiectivitatis legalis persequendi. Praescripta iuris sunt clara et fixa, earumque applicatio a factoribus subiectivis personalibus affici non debet. Attamen, in re ipsa, legum interpretatio et executio affici potest sermone et intellectu.
Exempli causa, in processu translationis documentorum legalium, si translatio inaccurata vel ambigua est, in applicatione legis errores ducere potest. Diversae linguae possunt habere diversas intellectus et expressiones notionum legalium, quae professionales interpretes iuris requirit ut eximios linguae artes et profunditatem iuris cognitionis obtineat ut accurationem et constantiam legum in multiplici ambitu obtineat.
Praeterea in iudiciis multarum linguarum, testium testimoniis ac declarationibus a partibus diversarum linguarum esse possunt. Hoc requirit iudicium ut facultates linguae muneris respondentes habeant ut opiniones et exigentias omnium partium accurate comprehendere possit. Eodem tempore, iudices et iurati, necesse est etiam plene considerare impulsum factorum linguarum in causa, cum probationes iudicandae et sententiae faciendae.
Diversitas linguistica etiam iuris aditum et educationem afficere potest. Nam oratores non-nnati, intellectus incom- positis praescriptis iuris et agendi difficilius esse potest. In processu igitur cognitionis iuris promovendi et conscientia legali civium colenda, necesse est multiplices formas linguae et varias institutionis methodos assumere ut omnes aequo iure comprehendere ac permanere possint.
In summa, relatio inter diversitatem linguisticam et aequitatem legalem implicata est et proxima. Hanc relationem plene agnoscamus et mensuras debitas capiamus ad aequam legem exsecutionem in societate multilinguae promovendam, aequam communicationem ac tutelam legum et utilitates hominum legitimorum, variis in condicionibus linguae iuris sub compage.